Panama
Twee daagse duiktocht Isla Coiba
Inleiding
Flitsherinneringen zijn zeer levendige herinneringen aan de omstandigheden waarin je verkeerde, toen je voor het eerst kennis nam van een zeer belangrijke publieke gebeurtenis. Anders gezegd: ‘waar was je toen je hoorde dat ….’ In dit verband heb ik een verhaal geschreven over waar ik was toen ik hoorde dat Engeland had gekozen voor een Brexit. Op dat moment bevonden wij ons op een piepklein eilandje voor de kust van Panama. Enfin, lees maar
Brexit
De man en zijn zoon vertrekken vroeg om te duiken. Samen met de andere duikers, de bootsman en de duikinstructeur. Het belooft een mooie duik te worden. Wie weet spotten ze een mantarog, of een haai of misschien zelfs een walvis. Ze zitten hutjemutje op het dek van de boot, de duikpakken aan, de andere duikbenodigdheden startklaar. De motor pruttelt zacht, langzaam vaart de boot de baai uit.
Het is nog vroeg. De lauwwarme wind voelt aangenaam op haar lijf. Ze drinkt een kopje thee in volmaakte stilte. Een stilte die alleen doorbroken wordt door de geluiden van de natuur. Vogels ontwaken, de bomen ruisen zacht. Ze is alleen. Er is niemand om haar heen, alleen de vogels en een enkele aap. Ze ziet ze niet, maar hoort ze in de verte. Ze bevindt zich op een prachtig, tropisch, onbewoond eiland aan de westkust van Panama.
Na een paar uur doorbreekt een aanzwellend geronk de stilte. Het is de duikboot met de man en de zoon en de anderen. Ze zijn terug van hun duik en varen langzaam de baai in. Ze lopen met hun duikspullen richting het strand. De schipper volgt hen en kijkt ongerust naar de naderende wolken. Het weer slaat om, er klinkt gerommel in de verte. Een voorbode van onweer, of in ieder geval van een heftige regenbui. De schipper weet het zeker, hij komt hier al jaren en weet de omstandigheden prima in te schatten. Het is tijd om terug te varen, vóór het slechte weer ze inhaalt.
De vrouw, haar man en hun zoon pakken hun bagage. Ieder een kleine rugzak met de meest noodzakelijke spullen. Ze nemen afscheid van de natuur op het eiland, van de apen, de uit de kluiten gewassen marmotten en de eenzame krokodil in de baai aan de andere kant van het eiland. De duikinstructeur en de bootsman manen tot haast; ‘Als het weer ons inhaalt, duurt de tocht naar het vasteland drie keer zo lang,’ vertelt de duikinstructeur. Hij heeft gedurende zijn werkzame leven heel wat hachelijke tochten meegemaakt.
Ze varen met grote snelheid richting het kleine dorpje aan de kust. Het is nog een flink eind. De boot deint op de groeiende golven. Het regent, steeds harder en feller. Er is bijna geen zicht meer. De bootsman is vaardig en loodst de boot door de golven heen. De duikinstructeur zit binnen in de piepkleine kombuis. Hij kijkt langdurig op zijn telefoon; hij heeft internet en volgt de verkiezingen in Engeland, zijn geboorteland.
De vrouw, de man en de zoon merken daar niets van. Zij klappertanden, ondanks de milde temperatuur, want ze zijn doornat en dan merk je van de warmte niet zoveel meer. De golven worden steeds hoger en zijn onvoorspelbaar. De kust is niet te zien, alles is grijs en grauw om hen heen.
De deur van de kombuis gaat open en de duikinstructeur struikelt naar buiten. Hij houdt zijn telefoon omhoog en kijkt gedesillusioneerd en in totale verwarring in de richting van het gezin. ‘They voted for brexit,’ roept hij boven het razende geluid van de regen en golven uit. ‘We are no longer a part of the EU’.
Ook een duiktocht maken bij Isla Coiba? (geen garantie op een brexit in dit geval)
- De uitvalsbasis voor deze tocht is het plaatsje Santa Catalina, een relaxt vissersdorpje aan de Stille Oceaan, waar het toerisme voorlopig nog geen hoogtij viert. Naast een uitvalsbasis voor duiktrips is Santa Catalina ook dé surfbestemming van Panama. Het plaatsje is circa zes uur rijden van Panama verwijderd. Zorg wel voor een volle tank en een volle portemonnee (geen ATM’s in deze uithoek). Santa Catalina is piepklein maar bestaat desondanks uit twee gedeelten. Het centrum is één lange straat en eindigt bij de oceaan met een piepklein strandje. Het andere gedeelte ligt circa twee kilometer verderop en is vooral een surfgebied.
- Wij slapen in een hotel aan de rand van het centrum, maar met de kennis van nu zou ik kiezen voor hostel Mama Ines. Dit hotel ligt aan het strand in het surfgedeelte van Santa Catalina. Check de foto’s op booking.com. Er heerst een heel relaxt sfeertje en je kunt er prima eten.
- Wij maken onze duiktocht met Scuba Coiba. Het duikcentrum ziet er wat shabby uit en ook de equipment heeft zijn beste tijd gehad. Maar eigenaar Herbie is een begrip op zich. Hij is zo’n beetje de uitvinder van de duiken in deze regio. Onze duikinstructeur Ben is een zeer ervaren duiker en een leuke begeleider. Hij komt uit Engeland. We waren in totaal met zes deelnemers en sliepen op Isla Coiba in een slaapzaal. Heel basic maar goed genoeg. Bedden zijn prima en er is zelfs een airco is aanwezig. Voor eten en drinken wordt gezorgd, er is meer dan voldoende en alles is erg lekker. De duiken waren goed, veel haaien, schildpadden, dolfijnen, zeepaardjes en als klap op de vuurpijl een reuzenmanta. Door de stevige en onvoorspelbare stroming is het duiken – althans in het regenseizoen (onze zomer) – alleen voor gevorderden weggelegd. Ikzelf was mee als snorkelaar en dat maakte het voor mij ook minder leuk. Soms was er een enorme oppervlaktestroming met pittige golven en dan is het snorkelen, zeker als je de enige bent, niet aantrekkelijk
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!